Ιατρικά Θέματα
Δυσλιπιδαιμία είναι η αύξηση των επιπέδων χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων ή και των δύο μαζί ή χαμηλά επίπεδα της HDL η οποία προδιαθέτει σε αθηροσκλήρυνση. Τα αίτια μπορεί να είναι δευτεροπαθή ή πρωτοπαθή(γενετικά). Mεταλλάξεις γονιδίων προκαλούν αυξημένη παραγωγή ή μειωμένη απέκκριση τριγλυκεριδίων και LDL ή μειωμένη παραγωγή και αυξημένη απέκκριση HDL.Στα δευτεροπαθή αίτια περιλαμβάνονται ο σακχαρώδης διαβήτης, υποθυρεοειδισμός,αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, χρόνια νεφρική νόσος,πρωτοπαθής χολική κίρρωση ή άλλα χολοστατικά ηπατικά νοσήματα, καθώς και φάρμακα, όπως διουρητικά, β-αναστολείς, ρετινοειδή, αντιρετροικά, οιστρογόνα και γλυκοκορτικοειδή. Η διάγνωση τίθεται με την μέτρηση επιπέδων λιπιδίων μετά από δωδεκάωρη νηστεία. Δεν υπάρχει φυσιολογικό όριο στα επίπεδα χοληστερόλης, αφού η βιβλιογραφία δείχνει ότι η μείωση των επιπέδων χοληστερόλης από τα φυσιολογικά επίπεδα σε πιο χαμηλά μειώνει θεαματικά τον αριθμό καρδιαγγειακών συμβαμάτων.Το ισχυρότερο όφελος στη μείωση των καρδιαγγειακών επεισοδίων προκύπτει από τη μείωση των επιπέδων της LDL.Ασθενείς με δυσλιπιδαιμία είναι ασυμπτωματικοί. Σε ακραίες καταστάσεις (Tg≥1000mg/dl)υπάρχει αυξημένος κίνδυνος παγκρεατίτιδας, ενώ σε ποιο χαμηλές τιμές αναπτύσονται ξανθελάσματα κάτω από τα βλέφαρα και σε άλλα σημεία της επιφάνειας του σώματος. Έχει μεγάλη σημασία ο προσδιορισμός του λιπιδαιμικού προφίλ του ασθενούς, διότι ανάλογα με το βαθμό καρδιαγγειακού κινδύνου θέτουμε θεραπευτικούς στόχους. Η μη έγκαιρη αντιμετώπιση προβλήματος δυσλιπιδαιμίας προδιαθέτει στην ανάπτυξη αθηρωμάτωσης και εκδήλωσης καρδιαγγειακών επεισοδίων από πολύ νεαρή ηλικία.