• Ιατρικά Θέματα

ΠΕΤΡΟΣ Δ. ΤΑΠΙΝΗΣ

ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ - Υπερτασιολόγος Επιμελητής Β' Παθολογικής 417 ΝΙΜΤΣ
Μέλος Ελληνικής Εταιρείας Υπέρτασης

ΓΕΩΡΓΙΑ Δ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ - Διαβητολόγος Μέλος Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας
Article_high-blood-pressure-s5-photo-of-tea-kettle-steaming

H υπέρταση είναι μια από τις πιο συχνές παθήσεις παγκοσμίως και αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για την εκδήλωση εγκεφαλικών επεισοδίων,εμφραγμάτων, αγγειακών συμβαμάτων, χρόνιας νεφρικής νόσου. Παρά την εκτεταμένη έρευνα γύρω από την υπέρταση, δεν υπάρχει σαφές αίτιο, ενώ ακόμα και ο μηχανισμός ανάπτυξης της νόσου δεν είναι ξεκάθαρος.

Σύμφωνα με επιδημιολογικάδεδομένα υπάρχουν 75 εκατομμύρια ασθενείς στις Η.Π.Α που εμφανίζουν  υπέρταση,30% εκ των οποίων αγνοούν ότι πάσχουν από υπέρταση, πάνω από 40% δεν λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, ενώ το 67% των υπερτασικών δεν καταφέρνει να πιάσει τους θεραπευτικούς στόχους. Τα όρια της φυσιολογικής αρτηριακής πίεσης για ενήλικες είναι: α)Συστολική πίεση 139mmHg, β)Δια-στολική πίεση 89mmHg. Από το 2003 εμφανίστηκε ο όρος της προυπέρτασης για τιμές συστολικής πίεσης 120-139mmHg και διαστολικής 80-89mmHg και η οποία προδιαθέτει στην εμφάνιση υπέρτασης. Η υπέρταση χαρακτηρίζεται ιδοπαθής όταν δεν υπάρχει σαφές αίτιο που να την προκαλεί και αφορά στο 95% των περιπτώσεων και δευτεροπαθής όταν αναδεικνύεται κάποιο αίτιο.

Προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη υπέρτασης είναι η ηλικία, η παχυσαρκία, η κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, η αυξημένη πρόσληψη άλατος και το άγχος. Η υπέρταση είναι νόσος ασυμπτωματική, ενώ τις περισσότερες φορές η πρώτη εκδήλωση της νόσου είναι ένα μείζων καρδιαγγειακό επεισόδιο (εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα). Σπανιότερα η υπέρταση μπορεί να εκδηλωθεί με την μορφή υπερτασικής κρίσης οπότε απαιτείται άμεση αντιμετώπιση σε νοσοκομείο. Η θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών με υπέρταση απαιτεί συνολική προσέγγιση του ασθενούς με αξιολόγηση άλλων μεταβολικών νοσημάτων, συνολικού καρδιαγγειακού κινδύνου και ανάλογα προσδιορισμό θεραπευτικών στόχων καθώς και αποκλεισμό δευτεροπαθών αιτίων. Η επιλογή της φαρμακευτικής αγωγής πρέπει να συνδυάζεται με υγιεινοδιαιτητικά μέτρα και παράλληλη ρύθμιση και των υπολοίπων μεταβολικών παραμέτρων. Απαιτείται τακτική παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης από τον ασθενή και επαναπροσδιορισμό της αγωγής από τον θεράποντα ιατρό.

+ Font-resize - Mail Print