Ιατρικά Θέματα
Ο ιός της γρίππης ανήκει στην ομάδα των ορθομυξοιών και παρουσιάζει δύο κύρια στελέχη τους Α και Β. Ο ιός τύπου Β προκαλεί ηπιότερη κλινική εικόνα και παρουσιάζει τοπικές εξάρσεις σε αντίθεση με τον τύπου Α, ο οποίος προκαλεί πιο συχνά επιδημικά φαινόμενα. Η πιο σοβαρή πανδημία γρίππης εκδηλώθηκε το 1918 με 20 εκατομμύρια θύματα σε όλο τον κόσμο. Ο χρόνος επώασης του ιού είναι συνήθως 1-3 ημέρες. Η κλινική εκδήλωση ξεκινά απότομα με ψηλό πυρετό, ρίγος και γενικευμένο πόνο στις αρθρώσεις. Συνοδεύεται από οξεία κεφαλαλαλγία, βράγχος φωνής, εμμένων ξηρός βήχας που μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες.
Ο ιός της γρίππης μπορεί να προκαλέσει παρατεταμένη περίοδο κόπωσης που μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες ή και μήνες. Δευτεροπαθείς βακτηριακές λοιμώξεις ακολουθούν μια γριππώδη συνδρομή.Οι σοβαρότερες επιπλοκές είναι η εκδήλωση πνευμονίας από Staph.aureus με θνητότητα 20% και η μεταλοιμώδης εγκεφαλομυελίτιδα. Η διάγνωση της γρίππης είναι κλινική, συνήθως δεν απαιτεί εργαστηριακή επιβεβαίωση και η θεραπεία είναι συμπτωματική (αντιπυρετικά, απογχρεπτικά,παραμονή στο σπίτι) και δεν απαιτεί χορήγηση αντιβιοτικών, παρά μόνο σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, όπου υπάρχει ισχυρή υποψία βακτηριακής λοίμωξης.
